Hans Christian Andersen
Brzydkie kaczÄ…tko

— Pip, pip! — woÅ‚aÅ‚y wszystkie.
— Kwa, kwa! — odpowiedziaÅ‚a im poważnie matka, a maleÅ„stwa zaczęły jej gÅ‚os
naśladować, opowiadając sobie, co widzą dookoła, i rozglądając się na wszystkie strony.
Matka pozwalaÅ‚a im mówić i patrzeć, ile im siÄ™ podoba, bo kolor zielony bardzo
zdrowy na oczy.
— Ach, jaki ten Å›wiat duży! — woÅ‚aÅ‚y kaczÄ™ta, dobywajÄ…c siÄ™ z ciasnej skorupy i prostujÄ…c
z przyjemnoÅ›ciÄ… nóżki i skrzydeÅ‚ka.
— Nie myÅ›lcie, że to caÅ‚y Å›wiat widać z tego gniazda — rzekÅ‚a matka — ho, ho! Obraz Å›wiata
CiÄ…gnie on siÄ™ ogromnie daleko, jeszcze za tym ogrodem, za Å‚Ä…kÄ… proboszcza, het, het!
Ale nigdy tam nie byÅ‚am. CzyÅ›cie już wszystkie wyszÅ‚y ze skorupek? — dodaÅ‚a, wstajÄ…c.
— Jeszcze nie! NajwiÄ™ksze ani myÅ›li pÄ™knąć. Ciekawam bardzo, jak dÅ‚ugo bÄ™dÄ™ na nim
tu pokutowaÅ‚a¹! Przyznam siÄ™, że mam tego już zupeÅ‚nie dosyć.
I usiadła z gniewem na upartym jajku.

Pobierz:

EPUB na czytnik e-booków

MOBI na Kindle

FB2 FictionBook

TXT do zadaÅ„ specjalnych